Wirtualne miasto

Olivia

Dziewczyna spojrzała mu w oczy. Nie wiedziała co powiedzieć. Milczała.

Daniel

Daniel także patrzył dziewczynie w oczy. Uśmiechał się do niej tajemniczo.
- Masz ładne oczy. Już polubiłem ich wygląd...

Olivia

Olivi zrobiło się gorąco. Poczula twarz Daniela obok swojej.

Daniel

Daniel chciał zobaczyć co zrobi Olivia. Powiedział tylko jedno zdanie:
- Chyba się w nich zakochałem. - oczywiście wiedząc, że nie może się zakochać w czyichś oczach, szzególnie tej osoby, którą poznał kilka minut temu i właściwie tylko mu się przedstawiła.
- Jesteś inna niż inne kobiety. One opowiadają tylko o swoim życiu i pytają o moje. Ty... Wiesz czego chcesz - Daniel uśmiechnął się zalotnie.

Olivia

Olivia nie wytrzymała napięcia. Pocałowała Daniela. Nie sądziła co sobie o niej pomyśli. Najważniejsze było to że czuje się wspaniale.

Daniel

Daniel nie zarumienił się. Rękę położył ja jej ramieniu i przybliżył dziewczynę do siebie. Sam też się zbliżył.
- Chcę ci zadać tylko jedno pytanie: Jesteś pewna tego co robisz? Bo nie chcę, żebyś później żałowała, że całujesz nieznajomego człowieka.

Olivia

Olivia popatrzyła na niego.
-Tak jestem- powiedziała krótko.

Daniel

Daniel jeszcze raz się uśmiechnął. Z kolei on nie był pewien: czy to żart? Ktoś ją nasłał? Eee tam. Raz się żyje. Odzwajemnił pocałunek. Najwyżej będzie tego żałował.

Olivia

Olivia dopiero oprzytomniała.
-Ja...ja cię bardzo przepraszam. Nie wiedziałam co robię-powiedziała i schowała twarz w dłoniach.

Daniel

- Nie martw się. Pytałem. Nie chciałem, żeby później była taka reakcja. - Położył dłoń na jej ramieniu.

Olivia

Olivia spojrzała na niego.
-Pewnie uważasz mnie teraz za jakąś idiotkę.

Olivia

Olivia spojrzała na niego.
-Pewnie uważasz mnie teraz za jakąś idiotkę.

Daniel

- Nie za idiotkę, za kobietę, która poddała się emocjom - stwierdził, miło Daniel

Olivia

Olivia przeprosiła Daniela i wyszła z kawiarni.

Daniel

Daniel wyszedł za nią. Zrobiło mu się głupio, ale trudno. Tak się w życiu zdarza.