Wirtualne miasto

Mike

- To dobrze. Zabierasz ją do jakiegoś nowego, czy do tego, gdzie chodziła będąc w Domu Dziecka?

Rachel

-Właśnie chodzi o to że nie chodziła do przedszkola. Zaprotestowała raz i zrezygnowali- powiedziała- Nie wiem czy kłamią, ale u mnie z chęcią przyjęła tę wiadomość.

Mike

- Kobieta zmienną jest - zaśmiał się Mike i wyszczerzył zęby do Rachel. Rachel, widzisz... Chyba muszę iść do pracy, bo jak mnie wyleją... To nie chciał bym pomyśleć co by się stało... Ok? Wpadnę może jutro, jak nie masz nic przeciwko. Papa - pocałował dziewczynę w policzek i odszedł.

Rachel

Rachel pomachała Mike'owi i polożyła się jeszcze na troche do lozka.

Mike

Mike podszedł pod drzwi domu. Pudełeczko miał w kieszeni, a kwiaty trzymał obiema rękami. Zadzwonił z pewną trudnością, lecz z jego miłym zaskoczeniem spotkało się to, iż jest to możliwe. Czekał...

Rachel

Rachel juz ubrana i uczesana dawala Sarze śniadanie kiedyusłyszała dzwopnek do drzwi.
-Mike co ty sie tak wystroiles??

Mike

- Rachel... Mogę wejść? Mała śpi? - nie czekał na odpowiedź, tylko wszedł, nie zamykając drzwi. Klęknął przed dziewczyną. - Rachel, posłuchaj mnie. Znamy się krótko, ale ja na tyle dobrze cię poznałem, że spokojnie mogę stwierdzić, że jesteś no... tą... - zaciął się trochę. Słowa mu nie mogły przejść przez gardło. - jedyną. Może to jest małe szaleństwo, ja uważam, że nie ma się czego bać. - Mike dał dziewczynie kwiaty, a z kieszeni wyciągnął pudełeczko. Otworzył je. Był tam pierścionek zaręczynowy z białego złota, złożony z dwóch pasów, które w pewnym momencie plątały się ze sobą, co wyglądało pięknie. Przynajmniej zdaniem Mike'a. - Tak więc. Rachel... wyjdziesz za mnie?

Rachel

Rachel otworzyła szeroko oczy i usta. Sara wybiegła z kuchni i patrzyła na tą romantyczną scene czekają na odopowiedz mamy.
-Ja..Ja nie wiem co powiedzieć. No... Tak. Jasne że tak- wydusiła w końcu i łzy radości poleciały jej po policzkach.

Mike

Mike wstał, założył pierścionek na palec, podniósł głowę i uśmiechnął się do narzeczonej. Nie był już wolny. Uścisnął i pocałował Rachel, lecz krótko, bo w chwilę później spostrzegł Sarę przyglądającą się parze. Uśmiechnął się do niej sponad ramienia kobiety, ciągle ją obejmował.

Rachel

Sara odrazu podbiegła do nich i też ich przytuliła.
-Niedługo będziemy jedną rodziną- szepnęła Rachel. Spojrzała na zegarek- Ojej Mike. Mam prośbę. Odwieziesz małą do przedszkola? Spóźnię się do pracy.

Mike

- Jasne, że tak. - spojrzał w oczy kobiecie. - Rachel Breek. Ładnie brzmi - zaśmiał się Mike, tak, żeby Rachel usłyszała. Pocałował ją krótko.

Rachel

Rachel zaśmiała się.
-Mike zabierzesz mnie do przedszkola???-pytała Sara. Rachel juz szykowala sie do wyjscia.

Mike

Mike założył kurtkę. Pożegnał się buziakiem z narzeczoną i chwycił Sarę za rączkę. Poszli do samochodu, chłopak odwiózł małą i pojechał do domu.

Rachel

Rachel spojrzała na Xene.
-Wiem że cię zaniedbałam. Jak wrócę z pracy to gdzieś się wybierzemy- powiedziała i zniknęła za drzwiami.

Rachel

Rachel trzymając Sarę za reke weszła do domu. Pogłaskała Xene, dała jej iść. Sarze też. Po podwieczorku nałożyła suczce smycz i we trójkę wyszły.