Wirtualne miasto

Daniel

- Tak, wiem... A jeżeli by grali co innego to też byś się dała zaprosić? Chodzi mi o to czy by grali coś innego niż komedie. Np. Eeee... Ms & Mrs Smith? - Zaśmiał się Daniel

Trish

-Jasne. W kinie mogę ogladać wszystkie możliwe filmy. Zresztą i tak chciałam się kiedyś wybrać na te film.

Daniel

- To co? Jesteśmy umówieni? - Daniel ciągle patrzył na dziewczynę zalotnym wzrokiem - Tylko kiedy?

Trish

-Nie wiem, może jutro?

Daniel

- Mi odpowiada - uśmiechnął się Daniel.

Trish

-To o której?

Daniel

- Dostosuję się do ciebie - odrzekł, patrząc już od dłuższego momentu w oczy rozmówczyni.

OOC: Ja mam ferie i praktycznie mogę się dostosować Smile

Trish

-To może o 16. -Dziewczyna uśmiechnęła się

Daniel

- Jasne, przyjdę po ciebie, ok?

Trish

-Ok, będę czekac.

Daniel

Daniel spojrzał głęboko w oczy dziewczyny. Miał nadzieję, że tym jej nie zniechęci, a nawet zachęci do dalszej znajomości z nim.

Trish

Trish zarumieniła się i przymknęła oczy. Chciała jakoś przerwać ciszę, ale nie wiedziała jak.

Daniel

- Czemu się rumienisz? Nie ma powodu - uśmiechnął się serdecznie, ale ciągle zalotnie.

Trish

-Ja? Zdaje ci się. Ot co.
Do pokoju triumfalnym krokiem weszła kotka. Pokręciła się, aż wreszcie wskoczyła na kolana swojej pani.

Daniel

- Być może. Jestem już na tyle stary, że mój wzrok szwankuje - zaśmiał się. - Jestem już stary, co blokować niektóre rzeczy. Np. już nie pójdę na studia, bo po prostu za stary i głupio tak. Nie znajdę życiowej partnerki, ale to głupie. Według niektórych dziewczyny można szukać do np. 20 roku życia, później nie da rady, ale uważam to za głupie.